Doorgaan naar hoofdcontent

Zondag 30 september 2012

Als mijn blog opent in het zwart dan moet je hem even refreshen dan komt hij terug in een mooier design..



Je eigen gevoel geeft aan meer te kunnen werken dan 4 uur per dag...
4 uur per dag schiet niet echt op..
Ben je net lekker aan het werk moet je alweer stoppen, en ik wel voel wanneer ik het wel of niet aan zou kunnen om meer te kunnen werken...
Afgelopen maandag kreeg ik een gesprek en gaf ze aan dat er in de papieren staat dat ik maar 4 uur per dag mag werken en niet meer.... maar wie voelt het het beste aan?
Ik zelf dus en geen ander...
Ik wil beginnen met 6 uur per dag...
en later gewoon dagen van 9 tot 6.

4 uurtjes op een dag vindt ik veel te weinig... en als je meer aan kan, moet je dat ook zeker doen...
Als je je aan de regels moet houden van 4 uur en dan mag ook savonds niet en snachts niet, dan ben je voor werkgevers ook niet echt flexibel, dus dan wordt je ook moeilijker aangenomen...

Dus morgen lekker op pad naar het cwi!

Mijn dagen zien er ook niet echt belovend uit iedere dag, want optijd nu opstaan is lastig...
Ik werk dan wel op de kinderopvang, maar die begint pas om 12 uur dus als ik om 11 uur uit me bed kom ben ik nog op tijd en het ook maar 2 min lopen is naar me werk hoef ik ook niet eens te haasten....
Ik slaap ook erg veel, maar dat komt ook omdat ik niet ergens voor uit moet en dan blijf je vaak ook maar liggen en daarom wil ik ook nou gewoon werken...
voordat ik in de ziektewet zat werkte ik ook gewoon fulltime en ging ik vaak rond 10 uur savonds slapen en om 7 uur ging de wekker, en stond ik op... nu zet ik de wekker vaak om 10 uur en nog is het moeilijk om uit me bed te komen.... ik wil daarom gewoon nu echt werken, dan weet je ook waarvoor je opstaat... nu heb ik dat totaal niet...

De pijn in mijn nek is gelukkig bijna weg....
Dus snel een baan vinden en aan de slag en dan kom je ook weer mensen tegen...
Alleen zijn maar zo alleen, als je al niet veel mensen om je heen heb...
En het is juist goed om te werken... thuis zitten heb ik wel weer gezien...

September is ook weer voorbij...
Straks heb je weer die rot feestdagen...
Het liefst hou ik elk jaar een winterslaap..  maar helaas dat gaat helaas niet...
Als dat kon dan had ik dat zeker ieder jaar gedaan... Ik heb echt een hekel aan die feestdagen....

27 september was het een jaar geleden dat ik mijn lieve Fleurtje in moest laten slapen... ik weet die dag nog zo goed... Fleurtje was zo lief en zo apart... maar ze was ziek en die bobbel die ze had was gewoon te erg om te zien... vandaar dat ik haar toen heb in moeten laten slapen
3 dagen later kocht ik meteen 2 nieuwe ratjes want ik keek iedere keer naar een lege kooi en dat kon niet dus op een vrijdagmiddag besloot ik een ratje te halen en ik kom terug met 2 ratjes... Xara en Faylinn...
Vandaag 30 september 2012 heb ik Xara en Faylinn dus een jaartje... wat gaat de tijd dan snel voorbij

Fleutje met flink gezwel... was zo zielig...
25-09-2009 - 27-09-2011




Waarom het leven zo serieus nemen ... Je wordt geboren om te sterven ... En er is nog nooit iemand levend vanaf gekomen.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Dinsdag 4 juni 2013

Gisteravond dacht ik echt dat 1 van mijn ratjes er de volgende ochtend niet meer zou zijn... Xara... Echt al een paar weken zag ik al dat ze flink achteruit ging en ze allemaal gezwellen had zitten... De weken erop vermagerde ze flink en laatste dagen at ze ook niet meer, ik probeerde haar nog wat ze altijd uit mijn hand trok te geven, maar dat pakte ze gewoon niet meer aan... zo sneu Ze waste zich al dagen niet meer.. echt zo zielig zag dit eruit...  Vanochtend leefde ze nog...  En vanmiddag belde ik de dierenarts op om te vragen of ze haar konden helpen, want zo lijden dat is ook niks... Aankomende donderdag om half 4 zou ze dan worden ingeslapen... Vanavond ging het steeds slechter en haar ademhaling zag ik ook minder worden. Om 20.18 stopte haar adem halen en heeft ze haar rust genomen... Ze heeft nu geen pijn meer...  Dit is een foto van paar dagen terug... Hier kijkt ze Katja nog even lief aan...  Ze was ook echt niet bang voor mijn katten...  Ze was echt wel bijzonder...  Heb nu

Woensdag 24 oktober 2012

Zo en dan kom je bij blog bericht 1000 aan... Nooit verwacht dat ik zoveel zou schrijven op een blog. maar vandaag is het dus echt zover... Dik 4 jaar lang heb ik mijn blog bijgehouden... Niet elke dag, maar wel paar keer in de week... Hoelang ik nog ga bloggen, geen idee.... 2012 is alweer bijna op zijn einde... nooit verwacht dat ik er ook nog zou zijn... Toen ik zo depressief was 2008/2009 Ik had toen ook geen doel meer naar... Elke dag was een dag dat ik toen het liefst wou stoppen... Nu heb ik een doel, ookal heb ik vrijwel niemand om me heen Ook al had ik graag wat meer mensen om me heen willen hebben maar helaas... Ik kom er zo ook wel... Ook al zegt mijn re integratiebureau dat het niet haalbaar is.. Dan wil ik er juist voor gaan :) Als je iets wilt en er voor gaat dan kom je er wel.. Ze gaf aan dat ik op iets anders moet gaan zoeken wat wel haalbaar is, maar ik heb geen andere optie dan dit wat ik wil bereiken... 6 november komt ze weer en dan wilt ze met mijn begeleidster ook

Woensdag 15 mei 2013

Eindelijk word de pgb fraude aangepakt bij instellingen.. Eindelijk zien ze dat de meeste instellingen de patiĆ«nt zieker maken op de papieren dan ze werkelijk zijn.. Dat overkwam ik dus 2 keer... Het is ook heel makkelijk om een pgb aan te vragen bij het CIZ Er word namelijk niet echt gecontroleerd en gaan gewoon vrijwel meteen akkoord... En daar ligt de fout... Mijn artikel die ik vorige week maandag heb geschreven over hoe daadwerkelijk de pgb fraude werkt is al heel veel gelezen en ook op social media twitter word mijn blog veel getweet en geretweet... Echt super.. Afgelopen zondag was bij brandpunt ook flink wat te zien over hoe instellingen te werk gaan Zie  Aflevering Brandpunt Het doet me wel goed dat er zoveel mensen twitter berichtjes sturen en meeleven ect.. Ook omdat ik echt niet lekker in me vel zit, doet dit me wel erg goed... En ook aangeven wat ik nog meer kan doen dat ik nu schuld heb wat ik aan het afbetalen ben over de pgb en waar ik niks van heb gezien.. super Mijn