Vandaag is het 2 jaar geleden dat ik weg ging bij stichting omei in Lelystad.
Doordat de instelling vorige maand moest sluiten denk ik veel terug aan die tijd daar wat er allemaal is gebeurd...
Teveel en daarna had ik gehoopt rust te hebben, toen kwam aquilae nog eens erachteraan.
Geen tijd voor rust in mijn leven..
En daarna blijft de ellende nog met mijn bewindvoering.
In februari dit jaar bezig om een andere bewindvoering aan te vragen.
4 maanden moeten wachten op de zitting..
27 juni was die dag dat de zitting was.
Ik had genoeg bewijs mee en verwachte wel dat ik dit zou winnen en een andere bewindvoering zou krijgen, want zo moeilijk hoort dat niet te gaan..
Helaas had ik een kantonrechter die al voor de zitting al had besproken wat ze zou zeggen.. of die werken samen met obin ofzo geen idee maar het bewijs wat ik allemaal had verzameld wou ze niet eens inzien..
Ik moest maar in gesprek gaan met mijn bewindvoerster wat ik al in maart jl ook al had gedaan en ik ben er klaar mee..
En mijn bewindvoerster kwam ook nog eens 20 minuten te laat bij de zitting..
Het is nu half oktober en zit nog bij die verschrikkelijke bewindvoering en de rekeningen worden niet betaald en heb vandaag weer een incassobrief ontvangen van de tandarts rekeningen die ze weigeren te betalen..
Ik ben dit zo zat, hun mogen niet eens dingen tegen gaan houden wat met je gezondheid heb te maken, maar hun doen dat dus wel..
Ze zegt gewoon dat ik niet naar de tandarts mag en fysio ect..
Ik ben echt moe hiervan..
Ik probeer zo me leven op te pakken en het wordt me gewoon niet gegunt ofzo...
Afgelopen 2 dagen ook niet gewerkt op de kinderopvang omdat ik een griepje nu heb..
Ook wordt het steeds zwaarder om te gaan werken omdat ik veel huilbuien heb en zelfs op de kinderopvang heb ik het steeds vaker moeilijker omdat ik ook daar ook het gevoel heb om in te storten en op huilen sta..
Donderdag kijk ik wel hoe ik me voel om te gaan werken..
Daarna een week vakantie..
Reacties
Een reactie posten