Doorgaan naar hoofdcontent

Woensdag 23 januari 2013

Vandaag is het 11 jaar geleden dat mijn moeder mij het huis uit gooide en ik ineens naar mijn echte vader moest gaan verhuizen...
Ook toen was het op een woensdag..
s Ochtends rond half 10 vertrokken we naar Den Haag..
Die avond ervoor moest ik alles inpakken... dus had ook niet veel tijd dus om veel in te gaan pakken...
Mijn zus ging die dag ook mee, om mij af te leveren bij me vader... een vreemde eigenlijk
Dik 10 jaar toen niet gezien, en ik weet alleen nog de nare dingen van vroeger toen ik nog klein was wat ik heb gezien... en dan moet je bij hem gaan wonen... #weird
Elk jaar op 23 januari denk ik altijd weer terug aan deze tijd...
Zowiezo is januari wel een maand waar ik veel dingen heb waar ik elke jaar wel weer aan moet denken..
30 januari is namelijk ook een datum... een datum met veel herinneringen over een bepaalde situatie
S middags rond 12 uur kwamen we aan bij mijn vader en werden mijn spullen binnen gebracht en toen vertrokken ze... en toen zat ik dus in Den Haag...
Een vreemd stad, en een vader die ik jaren niet had gezien en een rot mokkel zijn nieuwe vriendin..
De eerste dag was mijn vader werken en die mokkel zat aan de alcohol dus gezellig was het al niet, want ze sprak de Nederlandse taal ook niet, en ik sprak haar taal niet... En mijn engels was toen op dat moment ook nog niet echt super goed... Dat mokkel woonde toen al een jaar of 6 in Nederland maar wou de Nederlandse taal niet leren... Dus dat schiet ook niet op...
Ik was wel iemand toen om de Den Haag te gaan verkennen...en uiteindelijk wist ik wel de buurt
Ik had ook snel een baan gevonden en had het daar heel erg naar me zin gelukkig..
Ik had echt hele lieve collega's toen... ik werkte er in het begin parttime en zat toen fulltime in de kantine....
Ik had toen wel veel aan mijn collega's
Ik kon me verhaal altijd wel kwijt bij iemand... en af en toe kon ik ook bij hun terecht als ik nergens kon slapen, ook al gaf ik dat toen niet altijd aan, omdat ik me toch wel schaamde dat ik geen slaapplek had...
Bij mijn vader kon ik niet meer terecht omdat die mokkel van hem me niet meer ook binnen liet en mijn vader vaak pas heel laat in de nacht terug kwam... Ik had zelf toen jeugdzorg ingeschakeld en toen kon ik terecht bij verschillende nachtopvangen totdat er een plek was bij een crisisopvang...  en een nachtopvang mag je vaak maar 3 tot 5 dagen terecht... dus elke keer weer liep ik met mijn tasjes naar een volgend opvang...
Ik had wel een plek buiten gevonden waar ik vaak sliep en waar mensen niet zo snel iemand zouden vinden...
Bij Den Haag Holland spoor waren ze toen een school aan het bouwen en ik klom gewoon vaak in dat gebouw om daar te kunnen slapen... en Den Haag is ook niet echt een fijne stad om s nachts als een meisje van 17  rond te gaan lopen in je eentje... dus vandaar dat ik daarin klom...
Uiteindelijk kom ik terecht bij een crisisopvang... en daar mag je ook maar 3 maanden wonen...
Na 3 maanden was er nergens nog plek in een tehuis voor jongeren, dus moest ik naar een andere crisisopvang en die bleek in Gouda te zijn... en daar heb ik toen 7 weken gezeten en toen was er in Scheveningen een plek waar ik voor langere tijd kon wonen....
Na een jaar ben ik naar een kamertraining gegaan voor 3 maanden en toen verhuisde ik weer terug naar Beverwijk...
Al die tijd ben ik gewoon blijven werken, maakte niet uit waar ik woonde of ergens sliep...
Daarom baal ik ook nu dat ik al heel lang zonder echt werk zit, behalve dan de kinderopvang...
Ik ben zo toe aan werken...
Iets voor de maatschappij weer betekenen...









Reacties

Populaire posts van deze blog

Dinsdag 4 juni 2013

Gisteravond dacht ik echt dat 1 van mijn ratjes er de volgende ochtend niet meer zou zijn... Xara... Echt al een paar weken zag ik al dat ze flink achteruit ging en ze allemaal gezwellen had zitten... De weken erop vermagerde ze flink en laatste dagen at ze ook niet meer, ik probeerde haar nog wat ze altijd uit mijn hand trok te geven, maar dat pakte ze gewoon niet meer aan... zo sneu Ze waste zich al dagen niet meer.. echt zo zielig zag dit eruit...  Vanochtend leefde ze nog...  En vanmiddag belde ik de dierenarts op om te vragen of ze haar konden helpen, want zo lijden dat is ook niks... Aankomende donderdag om half 4 zou ze dan worden ingeslapen... Vanavond ging het steeds slechter en haar ademhaling zag ik ook minder worden. Om 20.18 stopte haar adem halen en heeft ze haar rust genomen... Ze heeft nu geen pijn meer...  Dit is een foto van paar dagen terug... Hier kijkt ze Katja nog even lief aan...  Ze was ook echt niet bang voor mijn katten...  Ze was echt wel bijzonder...  Heb nu

Woensdag 24 oktober 2012

Zo en dan kom je bij blog bericht 1000 aan... Nooit verwacht dat ik zoveel zou schrijven op een blog. maar vandaag is het dus echt zover... Dik 4 jaar lang heb ik mijn blog bijgehouden... Niet elke dag, maar wel paar keer in de week... Hoelang ik nog ga bloggen, geen idee.... 2012 is alweer bijna op zijn einde... nooit verwacht dat ik er ook nog zou zijn... Toen ik zo depressief was 2008/2009 Ik had toen ook geen doel meer naar... Elke dag was een dag dat ik toen het liefst wou stoppen... Nu heb ik een doel, ookal heb ik vrijwel niemand om me heen Ook al had ik graag wat meer mensen om me heen willen hebben maar helaas... Ik kom er zo ook wel... Ook al zegt mijn re integratiebureau dat het niet haalbaar is.. Dan wil ik er juist voor gaan :) Als je iets wilt en er voor gaat dan kom je er wel.. Ze gaf aan dat ik op iets anders moet gaan zoeken wat wel haalbaar is, maar ik heb geen andere optie dan dit wat ik wil bereiken... 6 november komt ze weer en dan wilt ze met mijn begeleidster ook

Woensdag 15 mei 2013

Eindelijk word de pgb fraude aangepakt bij instellingen.. Eindelijk zien ze dat de meeste instellingen de patiĆ«nt zieker maken op de papieren dan ze werkelijk zijn.. Dat overkwam ik dus 2 keer... Het is ook heel makkelijk om een pgb aan te vragen bij het CIZ Er word namelijk niet echt gecontroleerd en gaan gewoon vrijwel meteen akkoord... En daar ligt de fout... Mijn artikel die ik vorige week maandag heb geschreven over hoe daadwerkelijk de pgb fraude werkt is al heel veel gelezen en ook op social media twitter word mijn blog veel getweet en geretweet... Echt super.. Afgelopen zondag was bij brandpunt ook flink wat te zien over hoe instellingen te werk gaan Zie  Aflevering Brandpunt Het doet me wel goed dat er zoveel mensen twitter berichtjes sturen en meeleven ect.. Ook omdat ik echt niet lekker in me vel zit, doet dit me wel erg goed... En ook aangeven wat ik nog meer kan doen dat ik nu schuld heb wat ik aan het afbetalen ben over de pgb en waar ik niks van heb gezien.. super Mijn