En dan krijg je te horen dat je dus niks hebt bereikt...
Van me eigen zus...
En dat ik mijn school niet heb afgemaakt...
En hoe komt dat?
Ik moest uit huis, precies in mijn examen jaar..
en moest toen naar mijn vader in Den haag...
Die eerst ons het leven zuur maakte, moet ik op een dag ineens bij hem gaan wonen..
Dik 10 jaar niet gezien... dus bij een vreemd ineens gaan wonen...
Daar heb ik meer rond gezworven op straat en uiteindelijk nachtopvang, crisisopvang ect gezeten...
Dat was ook geen fijne tijd... en ik sta nog steeds overeind...
En dan eindelijk een eigen huisje in 2007 en dan begint een flinke depressie..
uiteindelijk 10 maanden opgenomen geweest en daarna een begeleid wonen project in Lelystad gezeten...
2 jaar word ik uiteindelijk door ze opgelicht met pgb fraude en de zorg was er ook niet aanwezig en 2 jaar lang moet ik horen dat ik nooit op me zelf zou kunnen wonen dus na 2 jaar ga je dat dus ook denken en gaat opzoek naar een andere begeleid wonen project in mijn oude buurt waar ik vandaan kom en uiteindelijk vind ik dus stichting Aquilae... De volgende oplichting via pgb en die is nog eens 10 keer erger, en ik dacht dat in Lelystad al erg was.... en ik eigenlijk ook niet had verwacht dat je het 2 keer moet meemaken...
Ik heb toen flink actie ondernomen en uiteindelijk moest de instelling sluiten op 20 juni 2012, dus dat heb ik al zoiezo bereikt.... alle berichten er over kun je vinden op media berichten.
Ik ben nu actie aan het voeren tegen mijn vorige instelling in Lelystad... Die is ook aan de beurt..
Ik ga hier ook mijn baan van maken om de pgb fraude op te gaan sporen... zodat de oplichting stukken minder word in Nederland...
Ook al word er gezegd door mijn reintegratiecoach dat dit niet haalbaar is... Dat is het wel, als je maar vecht voor iets wat je wilt bereiken, gaat dat je ook lukken... En dat doe ik...
Dus dat ik niks heb bereikt tot nu toe is gewoon boelshit, maar die opmerkingen doet me wel erg veel...
en dat met 2de kerstdag...
Van me eigen zus...
En dat ik mijn school niet heb afgemaakt...
En hoe komt dat?
Ik moest uit huis, precies in mijn examen jaar..
en moest toen naar mijn vader in Den haag...
Die eerst ons het leven zuur maakte, moet ik op een dag ineens bij hem gaan wonen..
Dik 10 jaar niet gezien... dus bij een vreemd ineens gaan wonen...
Daar heb ik meer rond gezworven op straat en uiteindelijk nachtopvang, crisisopvang ect gezeten...
Dat was ook geen fijne tijd... en ik sta nog steeds overeind...
En dan eindelijk een eigen huisje in 2007 en dan begint een flinke depressie..
uiteindelijk 10 maanden opgenomen geweest en daarna een begeleid wonen project in Lelystad gezeten...
2 jaar word ik uiteindelijk door ze opgelicht met pgb fraude en de zorg was er ook niet aanwezig en 2 jaar lang moet ik horen dat ik nooit op me zelf zou kunnen wonen dus na 2 jaar ga je dat dus ook denken en gaat opzoek naar een andere begeleid wonen project in mijn oude buurt waar ik vandaan kom en uiteindelijk vind ik dus stichting Aquilae... De volgende oplichting via pgb en die is nog eens 10 keer erger, en ik dacht dat in Lelystad al erg was.... en ik eigenlijk ook niet had verwacht dat je het 2 keer moet meemaken...
Ik heb toen flink actie ondernomen en uiteindelijk moest de instelling sluiten op 20 juni 2012, dus dat heb ik al zoiezo bereikt.... alle berichten er over kun je vinden op media berichten.
Ik ben nu actie aan het voeren tegen mijn vorige instelling in Lelystad... Die is ook aan de beurt..
Ik ga hier ook mijn baan van maken om de pgb fraude op te gaan sporen... zodat de oplichting stukken minder word in Nederland...
Ook al word er gezegd door mijn reintegratiecoach dat dit niet haalbaar is... Dat is het wel, als je maar vecht voor iets wat je wilt bereiken, gaat dat je ook lukken... En dat doe ik...
Dus dat ik niks heb bereikt tot nu toe is gewoon boelshit, maar die opmerkingen doet me wel erg veel...
en dat met 2de kerstdag...
Eerst dacht ik van ik stuur niks terug, maar heb toch een bericht terug gestuurd, de allerlaatste
Ik heb ze niet nodig, mijn familie...
Ik redt me zelf wel en ik kom er wel...
Straks heb ik mijn eigen bedrijf en verdien ik genoeg geld
En kan ik voor mijn rijbewijs gaan en dan koop ik een stoere wagen met open dak en rij ik even op een warme zomerse dag even bij hun langs en toeter ik net zo lang tot ze hun deur open doen en dan zeg ik alleen van dat ik het toch wel even voor elkaar heb, ben dan wel een laatbloeier, maar heb het toch voor elkaar.. en dan rij ik gewoon weg...
En hopelijk heb ik dan ook een leuke vriend en kan ik een gezinnetje maken, en dan heb ik een kerst met mijn eigen gezinnetje...
Een kerst op een leuke manier...
Zoals het hoort met kerst!!
Ik werd nooit begrepen..
En waarom?
Omdat ik anders ben
Al vanaf een jaar of 10 werd mij gezegd dat ik anders was
En dat de familie niet weet hoe ze met mij om moeten gaan...
Wat heeft mijn moeder dan tegen de familie gezegd over mij?
Want hoe kunnen hun weten dat ik anders zou zijn...
Mij niet accepteren op hyves en facebook ect
Waarom?
Ik hoor er toch ook bij..
Ik ben toch ook familie, ookal ben ik misschien wat anders...
Als ik wist waarom ik anders ben...
Ik zie opzich niet veel verschil, maar hun blijkbaar wel...
Zelfs mijn verjaardag word al jaren vergeten..
Hoe voelt dat dan he...
Hun denken alleen maar aan hun zelf en omdat ik teveel op mijn vader lijk dan moet ik maar zo worden behandelt... want dat is het gewoon...
ook al word dat niet toegegeven door hun...
Als iedereen het zelfde was is het ook maar zo saai toch?
Ik kom er wel!!!
Reacties
Een reactie posten